Wnuczka boga słońca Heliosa, księżniczka z Kolchidy, nieszczęśliwa żona Jazona, sprawczyni licznych zbrodni, w tym dzieciobójstwa. Podobno „Medea” Eurypidesa to najczęściej wystawiana w XX wieku grecka tragedia. Podobno mitologiczną postacią fascynują się radykalne feministki, dla których jest uosobieniem walki kobiety o kontrolę nad własnym życiem w świecie zdominowanym przez samolubnych mężczyzn. Podobno prawdziwa miłość nieubłaganie zdana jest na pastwę losu. 

„Medea” szwajcarskiej dramatopisarki i reżyserki Sabine Harbeke, zainspirowana tragedią Eurypidesa i zestawiająca współczesny poetycki język z tekstem kanonicznym – jest podróżą od światła do ciemności, od szczęścia do rozpaczy, w głąb ludzkiej psychiki i jej najciemniejszych stron. Miłość w zderzeniu z wielką polityką pęka i uwalnia dzikie, niebezpieczne siły. Wyjątkowa kobieta osamotniona w obcym świecie staje wobec sytuacji bez wyjścia. Choć silna i świadoma swej mocy, nie może wpłynąć na zmianę nieuchronnego losu. Odwieczne tematy powracają i wybrzmiewają na nowo we współczesnym kontekście społeczno-politycznym, w świecie wielkich migracji, zderzenia kultur i wartości.

Spektakl powstał z inicjatywy Anny Zubrzycki, we współpracy z uznaną szwajcarską reżyserką i dramatopisarką Sabine Harbeke.

​

Piotr Dziubek, napisał muzykę, będącą wyrazem podróży w głąb symbolicznego krajobrazu „Medei” i tworzącą architekturę dla rozwoju dramatu.